I znowu tydzień zatoczył koło. Kolejna niedziela. Wstanie, śniadanie, wyjście do kościoła. Niby takie proste, a jednak… Moi rodzice niejednokrotnie doświadczyli trudu związanego z niedzielnym porankiem, kiedy to młodszy z synów (czyli ja) toczył z nimi wojnę o to, czy pójdzie na niedzielną Eucharystię, czy jednak zostanie w domu, aby zająć się (jak wówczas myślałem) ciekawszymi rzeczami. Tak było, dopóki w czasie ogłoszeń parafialnych nie usłyszałem zaproszenia księdza proboszcza skierowanego do chłopców, do wstąpienia w szeregi Liturgicznej Służby Ołtarza. Pamiętam zdziwienie moich rodziców, kiedy oznajmiłem im, że chcę iść na pierwszą zbiórkę… i tak się zaczęło. A skończyło… 13 lat później, w dniu dwudziestych urodzin, kiedy po raz ostatni odwiesiłem ostatecznie moją albę lektorską do parafialnej szafy. Dzień później razem z rodzicami wyjechałem do Krakowa, aby tam w Seminarium Duchownym oo. Paulinów rozpocząć nowy rozdział swojego życia. Jestem pewien, że to zaproszenie do zbliżenia się do ołtarza Chrystusowego było najważniejszym zaproszeniem mojego życia. Dzięki LSO nigdy nie odszedłem od Pana Boga i dzięki niemu niejednokrotnie ustrzegłem się od złych wyborów. Ta książka opowiada moją i Twoją historię. Bo każdy z nas jest zaproszony do zbliżenia się do Jezusa i do tajemnic Eucharystii, którą nam zostawił. Decyzja przyjęcia tegoż zaproszenia zależy więc teraz tylko od Ciebie.

o. Savio Folcholc OSPPE